İnsanlar, hayatlarında gerçekleştirmek üzere kendilerine birçok hedef koyabilir. Bu hedefler küçük ya da büyük olabilir. Hedef konusu kendi yaşamına dönük olabileceği gibi bazen de kendi kişiliğine yönelik olabilir.
Karen Horney benliği iki şekilde ele almıştır. Birincisi gerçek benlik ikincisi ise ideal benlik. Kişinin şu anda sahip olduğu özellikler, yapabildikleri ya da yapamadıkları vb. şeyler gerçek benliği oluşturur. İdeal benlik ise ulaşılması hedeflenen benliktir. İnsanların yapmak istediği şeyleri içerir. İnsanların gerçek benlikleri ile ideal benlikleri arasındaki ilişki bireyin sağlıklılık düzeyini belirler.
Sağlıklı insan hedeflere yoğunlaşırken mantıklı düşünen, gerçekçi hedefler koyan ve bunlara ulaşmak için gerçekçi yollar deneyen insandır. Sağlıksız insan ideal benliğe ulaşmak için kendine zorunluluklar koyar. İdeal benliğe ulaşmak için “Şunu yapmalıyım.” der. Bilişsel anlamda katı kuralları olan insanlardır. Bir olay olduğunda sürekli bardağın boş tarafına bakar ve olumsuz düşünürler. Her şeyin en iyi olmasını isterler, mükemmeliyetçidirler. Bir şeyler yanlış gittiğinde sürekli kendilerini suçlarlar. “Hepsi benim hatam, bütün suç benim.” diye düşünürler. Aşırıya kaçarlar.
Bütün bunlar insanların işlevselliğini düşürür, insanlarla olan ilişkileri etkiler, çalışma hayatında sorunlara sebep olabilir. Eğer bu davranışlar sık sık görülüyor ve sizde bu etkileri yaratıyorsa, artık bu davranış bozukluğuna dönüşebilir. İnsanların psikolojik dayanıklılığını artırmak ve bu tür davranışların önüne geçmek gerekmektedir.
İnsanların ne hissettiğini değiştirebilmesi için ne yaptığını değiştirmesi gerekmektedir. Yani, mutlu hissetmek istiyorsak bir olayın olumsuz noktasına takılıp kalmak yerine olumlu noktalarını da görmeyi tercih edebiliriz. Hem önemli olan, içinde bulunduğumuz anı yaşayıp tadını çıkarmak. Dün artık tarih oldu, yarın ise bir bilmece fakat bugün sana hediyedir, bunun kıymetini bilmek gerekir.
