Düşüncelerinizden kaçtığınız oldu mu hiç? İçinizde bir yerlerde bazı şeyleri kurcalamamak daha mı doğru geliyor? Gelin bu konunun üzerinde beraberce biraz düşünelim. Çoğunluğumuz günlük rutinimiz dışında zaman zaman istemeden de olsa kötü şeyler yaşayabilir hatta yapabiliriz. Bu bazen sevdiğimiz birini kırmak, bir başkasına zarar vermek ya da kendimiz dışında birisi hakkında kötü düşünmek olabilir. “Aslında öyle olmasını istemiyordum ama olduysa da boşver gitsin.” der kimisi. Kimisi ise bu durumu hemen düzeltmeye çalışır; bahaneler sunarak veya bilinçdışını suçlayarak. Peki hangileri doğru sizce? Ya içimizde bir yerlerde kaçtıklarımız, onlar ne olacak? Belki içimizde bir yerde karşımızdakine karşı bir öfke vardı ve bu o an çıktı ortaya düzeltmek de gelmedi içimizden. Buna ne dersiniz? Peki sizce olumlu olmayan bu düşüncelerimizin sebebi nedir? Bu durum aslında psikolojik bir kuramla desteklenmektedir; adı Bastırma Mekanizması. Psikanalizci Freud’a göre kişinin bilinçaltına itilmiş ve bastırılmış duygu ve istekleri vardır. Kişi, kimi zaman istemeden de olsa bunları dışarı yansıtabilir. Belki de o an kötü düşünmeniz bir zamanlar o kişiye karşı içinizde bir yerlerde saklı tuttuğunuz öfkenizden kaynaklanıyordu ya da kendi sorumluluğunuzu da karşınızdaki kişiye atfettiniz. Aslında siz öyle yapmak istemediniz ama karşınızdaki sizi buna mecbur etti. O an kendi içinizde sizi suçlayacak her türlü şeyden kaçmak istediniz. Sizce de öyle olmuyor mu? İnsanlar kendilerini savunmak adına ve kimi zaman kendini kendisine karşı da savunmak adına birçok yol dener çünkü insanda vicdan denen bir duygu vardır. Vicdanımızı kullanmak için büyük olaylara ihtiyacımız yok; bazen söylediğimiz kötü bir söz bile uzun vadede bize vicdanımızı sorgulatmaya neden olabilir. Nitekim halk arasında şöyle bir söz vardır: “Yastık değil, kafa rahat olacak. Döşek değil, vicdan rahat olacak. Ve insan yorgana değil, huzura sarılıp uyuyacak.” sözden anlaşılacağı üzere insanlar vicdani duygularını rahatlatmak adına da olsa kaçınırlar düşünmekten. Çünkü düşünmek insan zihin yapısının sahip olduğu en önemli yetidir. İnsanlar düşünceleri sayesinde var olurlar; düşünerek hayatta kalırlar, düşünerek hayal kurarlar, düşünerek davranışlarına karar verirler. İşte düşünmek hayatımızda bu kadar önemli bir yere sahipken hatta onsuz varoluşumuzu bile sürdüremiyorsak bazen onu korumak adına ondan kaçınmak isteyişimiz doğaldır ama doğru yerde!
“Taş duvar ardına saklanan çocuklar gibi
Korkuyor muyuz benliğimizden?
Cesaretimiz var mı yüzleşmeye,
Yoksa kaçmak mı işin kolayı yolu kendimizden.”
(Yüzleşi, Mehmet Arif)
